ŽIVOTOPIS PATRIJARHA IRINEJA: Rodio se kao Miroslav, evo kad je prelomio da se zamonaši

Pune 34 godine proveo na čelu niške eparhije gde je važio za čoveka koji je doneo mir.

Patrijarh srpski Irinej, čije je svetovno ime Miroslav Gavrilović, bio je 45. vrhovni poglavar Srpske pravoslavne crkve, sa titulom Njegova Svetost Arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko – karlovački i patrijarh srpski Irinej.

Patrijarh Irinej je rođen u Vidovi, selu koje se nalazi u blizini Čačka, 1930. godine. Otac mu se zvao Zdravko, a majka Milijana. U rodnom mestu je pohađao osnovnu školu, a gimnaziju je završio u najbližem gradu Čačku. Bogosloviju, koju je učio u Prizrenu, je završio 1951. godine. Zatim je otišao u Beograd, gde je stekao fakultetsku diplomu na Bogoslovskom fakultetu.

Kako niko od članova njegove porodice nije bio sveštenik, njegova odluka o polasku na crkvene studije mogla je proizaći iz uticaja neposredne okoline u kojoj je odrastao, a koja je karakteristična po mnoštvu sagrađenih manastira. Nakon završenog fakulteta odslužio je vojsku.

Godine 1959. patrijarh srpski German (vrhovni poglavar Srpske pravoslavne crkve u periodu od 1958. do 1990. godine, jedini patrijarh koji je za života penzionisan) je u manastiru Rakovici zamonašio Miroslava (sadašnjeg patrijarha Irineja), koji je primio monaški čin i monaško ime Irinej.

Iste te godine, u crkvi Ružica ispod Kalemegdana, je rukopoložen u jerođakona i jeromonaha. Do 1968. je radio kao profesor Prizrenske bogoslovije i za to vreme je upućen na postdiplomske studije u Atini. Jedno vreme je bio upravnik Monaške škole u Ostrogu.

Od 1971. do 1974. je ponovo bio profesor Prizrenske bogoslovije, kao i njen rektor. Dobro je upoznao teške uslove života stanovništva Kosova i Metohije. Godine 1974. je postavljen za vikara patrijarha Germana (vikarni episkop moravički). Naredne godine, Sveti arhijerejski sabor ga je izabrao za episkopa niškog. Ustoličen je u Sabornoj crkvi u Nišu. Isto tako, u nekoliko navrata je bio u članstvu Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve.

Pune 34 godine je proveo na čelu niške eparhije, gde je važio za čoveka koji je doneo mir, te se govorilo da bi on kao takav, u slučaju da bude izabran za patrijarha SPC, mogao da ujedini sve episkope. Zauzeo se po pitanju podizanja novih hramova na području Niša. Preko puta Saborne crkve, 1987. godine počela je izgradnja novog hilandarskog metoha. Hram posvećen Svetom Savi je izgrađen na padinama Delijskog visa, čije je temelje osvetio patrijarh Irinej (tada episkop niški Irinej).

Godine 1997. je izvršio osvećenje temelja za novu crkvu na novom niškom groblju, a koja se posvećuje vozdviženju časnog krsta. Obnovljena je velika litija niškim ulicama, 1998. godine. U aprilu 1999. godine, na prostoru novog niškog bulevarskog naselja, izvršio je osvećenje temelja nove crkve. Ta crkva se posvećuje Svetom caru Konstantinu i njegovoj majci carici Jeleni.

Za patrijarha SPC izabran je 22. januara 2010, odlukom Izbornog sabora SPC. Arhijerejski sabor je na izbornom zasedanju SPC izabrao episkopa niškog Irineja za patrijarha posle četiri glasačka kruga i nasumičnim biranjem jedne od tri cedulje sa imenima kandidata za izbor patrijarha u najužem izboru. U najuži izbor, pored izabranog patrijarha Irineja, ušli su Irinej bački i mitropolit crnogorsko – primorski Amfilohije.

Zvona na Sabornoj crkvi označila su da je novi patrijarh izabran, kao i podignuta zastava na patrijaršijskom dvoru koja je, od dana kad je patrijarh Pavle preminuo do tada, bila spuštena na pola koplja. Naredni dan po izboru je ustoličen u Sabornoj crkvi u Beogradu.

Odlikovanja

Tadašnji predsednik Republike Srpske je u oktobru 2011. odlikovao patrijarha Irineja Ordenom Republike Srpske na lenti.

Te iste godine u decembru je odlikovan Velikom Ogrlicom Ordena Orla Gruzije i Bešavne Dolame Gospodina našeg Isusa Hrista od strane princa od Gruzije.

Godine 2012. mu je uručena Povelja Udruženja književnika Srbije.

Isto tako, za zasluge učinjene prema Kraljevskom domu, za narodno i opšte dobro, princ Aleksandar II Karađorđević je 2013. odlikovao patrijarha Irineja kraljevskim ordenom Karađorđeve zvezde na velikom krstu.

U Zemunu je počasni građanin.

Akademija Svetog Vladimira u Njujorku mu je u septembru 2015. uručila počasni doktorat.

Naredne godine je od eparhije šabačke dobio orden Svetog vladike Nikolaja.

2018. mu je uručena nagrada Međunarodnog fonda jedinstva pravoslavnih naroda u Moskvi.

Bliskost sa patrijarhom Pavlom

Kao episkop je bio blizak svome prethodniku, patrijarhu Pavlu. Predano je radio na mnogim poslovima za Srpsku pravoslavnu crkvu. Putovao je u Ameriku 22 puta, a sve kako bi premostio tamošnji crkveni raskol. Nekoliko dana prije nego što je izabran za patrijarha Srpske pravoslavne crkve je izjavio: „Naša crkva nije od juče, ona ima svoje vekovno trajanje.

Život i misija Srpske pravoslavne crkve su manje više usklađeni, idu određenim istorijskim putem i suštinski nema mnogo značaja ko je na čelu crkve. Postoje pravila koja regulišu Crkvu i svaki koji dođe da nasledi patrijarha Pavla slediće tu liniju pravila. Istina, svaki patrijarh unosi svoji ličnu notu, ali to više ide na račun njegove ličnosti nego na račun crkve“.

Happy BSC je spremio za vas najmoderniju mobilnu aplikaciju da biste nas lakše pratili i bili u toku sa svim vestima. Našu aplikaciju možete preuzeti za ANDROID i iPHONE