VASKRSAVAJU PAVELIĆEVU PRAVOSLAVNU TVOREVINU: Falsifikovanje istorije, proustaške organizacije i za Božić promovisale genocidne ideje

Među gostima su bili zvaničnici Hrvatske:gene­ral Marijan Mareković, izaslanik predsednika Zorana Milanovića, Din­ko Tandara, izaslanik potpredsednika Vlade i ministra hrvatskih bra­nitelja Tome Medveda, An­te Sanader, potpredsednik Hrvatskog sabora, Ivan Penava, gradonačelnik Vukovara, pukovnik Marko Skejo, zapovednik 9. bojne HOS-a, odbornici župa­nijske skupštine i split­skog Gradskog veća, Ivan Šipić, predsednik Grad­skog vieća Trilja, i drugi, uključujući brojne „hrvat­ske branitelje srpske na­cionalne pripadnosti“.

– Odazvali su se svi koje sam pozvao. Ovo je „domje­nak“ povodom Badnjaka, ali i susret s dragim ljudima koji su cijelu godinu uz nas, uglavnom iz braniteljskih udruženja. Naša je pri­marna zadaća promicanje Domovinskog rata, zaštita hrvatskih branitelja neza­visno o veroispovesti, na­rodnosti i nacionalnosti kao i pomaganje svim ljudi­ma u potrebi te se ponosi­mo što je humanitarni rad ono što nas obeležava – ka­zao je domaćin.

I ovaj Božićni banket za Mišića, koji je inače iz Vukovara, samo je deo predstave u sopstvenom rijaliti programu, gde se predstavlja kao „Hrvat po nacionalnosti, a Srbin po narodnosti“, naravno i pravoslavac, ali ne uo­bičajeni srpski, već hr­vatski.

To bi valjda trebalo da znači da je on pripad­nik Pavelićeve tvorevi­ne pod imenom Hrvatska pravoslavna crkva, regi­strovane 1942. u NDH sa ciljem uništenja identi­teta Srba koji još nisu bili pobijeni, proterani ili pokatoličeni. Pošto Pavelićeva kvazicrkvena organizacija ne postoji od kraja Drugog svetskog rata, Mišić, penzionisa­ni „hrvatski dragovoljac iz Domovinskog rata“ i političar proustaškog usmerenja, najavio je da će za pet godina rešiti taj „sitan problem“ i sam napraviti hrvatsku pra­voslavnu crkvu.

– Mi se u principu že­limo odvojiti od Srpske pravoslavne crkve jer ne pripadamo toj crkvi niti svetosavlju, a razlozi su jako dobro poznati. Oni su tokom Domovinskog ra­ta širili netrpeljivost prema drugim narodima, a naročito prema hrvat­skom narodu – „besedio“ je na Božić Mišić u ulozi prvosveštenika u prisu­stvu hrvatskih državnih zvaničnika.

Mišić je osnovao Hr­vatski pravoslavni cen­tar u Vukovaru u aprilu 2022. ostavljajući nedo­umicu da li je on to sam smislio, ili je dobio zadatak da kao „lojalni Srbin“ radi na obnovi Pavelićeve crkve. Da je takvu inicijativu po­krenuo neki Hrvat, onda bi to nedvosmisleno mo­glo da se nazove novou­staštvom, dok korišće­nje srpskog konvertita daje privid drugačijih namera.

Nameru da osnuje Hr­vatsku pravoslavnu crkvu Mišić je obrazložio tako da bi se svako iole pametan i obrazovan sti­deo – da „ako pravoslavne crkve postoje u Bugarskoj, Rumuniji, Makedoniji, Grčkoj zašto ne bi bila i u Hrvatskoj“.

On je naroči­to ponosan na grb udruže­nja Hrvatski pravoslav­ni centar za koji tvr­di da je njego­vo „umetničko delo“, iako taj amblem neodoljivo podseća na oznaku koju je koristila Pavelićeva „Hrvatska pravoslavna crkva“.

Ta organizacija, po­stojala je samo u vremenu NDH kao proizvod usta­ške genocidne politike, a istoričari su otkrili da ju je Pavelić osnovao na inicijativu Berlina, iako je vođstvo NDH in­sistiralo na formuli za Srbe „trećinu pobiti, trećunu iseliti, trećinu pokatoličiti“. Međutim, te drastične mere su iza­zvale stvaranje srpskog oružanog pokreta otpora što je smetalo nemačkim ratnim naporima čiji je fokus bio na Istočnom frontu. Zato je Paveli­ću naređeno da oformi takozvanu hrvatsku pra­voslavnu crkvu za koju su nemački agenti našli i poglavara, ruskog emi­granta Germogena.

Zabrinjavajuće je da se revizionistička ini­cijativa za stvaranje kvazicrkve nalik Pa­velićevoj pokreće iz Vukovara, grada koji postaje glav­ni centar za fal­sifikovanje isto­rije i „vraćanja na staro“. Kao „kori­sni idiot“ u ovom podu­hvatu pojavljuje se Mišić koji već godinama gradi bizarni „srpsko-usta­ški“ imidž koketiranjem sa krajnjom hrvatskom de­snicom. Kada su HDZ-a i Samostalna demokratska srpska stranka napravi­le koaliciju on se pro­slavio pretnjama:

– Platićete bando svaku suzu ovog naroda, dok bandu ne oteramo trebamo se oku­pljati po gradovima!

Da je to rekao neki Hr­vat odmah bi bio prozvan ustašom ili ekstremi­stom, ali kada tako preti Srbin, onda pretnje zvuče drugačije. Mišić već go­dinama profitira kod ek­stremne hrvatske desnice pričama „vukovarskog branitelja i logoraša u Srbiji“ koji rođenog bra­ta osuđuje kao „četnika“ jer je ratovao „na drugoj strani“ i hvali se da od devedesetih nije kontak­tirao ni sa njim, ni sa ostatkom porodice koju je iselio u Srbiju. Pročuo se po uništavanju dvoje­zičnih tabli u Vukovaru i zahtevima da se ćirilica zabrani i u školama.

Samokandidovan, al’ ima konkurenciju

KAO član Hrvatske konzervativne stranke bio je poslanik u vukovarskoj skupštini, ali ambicije su mu bile veće. Kandidovao se za Evropski parlament, ali je neslavno propao na izborima. Sada se samokandidovao za prvosveštenika pavelićevske crkve, ali i tu ima konkurenciju, jer u Hrvatskoj već postoji udruženje građana na čijem je čelu Bugarin Alek­sandar Radoev Ivanov, koji se predstavlja kao „arhiepiskop Hrvatske pravoslavne crkve“ i održava „bogosluženja“, iako njegovo udruženje nije registrovano kao verska organizacija.

ODLUKOM VLADE HRVATSKE OBUSTAVLjAJU SE POSTUPCI ZA NAMIRENjE ODŠTETE ZA ŽRTVE „DOMOVINSKOG RATA“

PRAVOSNAŽNO OSUĐENIM ZLOČINCIMA VRAĆAJU NOVAC

HRVATSKA će vratiti sav novac pravosnažno osu­đenim hrvatskim ratnim zločincima koji je tokom godina država regresno od njih naplatila na ime podmirenja odšteta nji­hovim žrtvama, piše za­grebački „Jutarnji list“.

To je odlučila Vlada Hr­vatske čijom odlukom se takođe obustavljaju svi takvi regresni postupci koji su u toku, brišu se zabeleške o zabrani ras­polaganja imovinom zlo­činaca koje su stavljene zbog zaplene na osnovu tih odštetnih zahteva i slič­no. Takođe, istom odlukom trebalo bi, prema pisanju lista, da budu obustavlje­ni i svi postupci o zaple­ni koje protiv porodica žrtava zločina vodi dr­žava, a radi se o naplati potraživanja troškova sudskih postupaka onih žrtava koji su protiv RH pokrenuli parnice zbog naknade štete, ali su te parnice izgubili, najče­šće zato što nisu uspeli da dokažu da im je član porodice ili imovina stradala u ratnim opera­cijama od ruku pripad­nika hrvatskih Oružanih snaga (OSRH).

Načelo reciprociteta podrazumevalo bi da se i onima od kojih je u pro­šlosti RH uspela da na­plati troškove postupka takođe vrati novac. Vlada procenjuje da bi za nami­renje ovih troškova tre­balo oko 700.000 evra.

Prema pisanju „Jutarnjeg lista“, među najpoznati­jim slučajevima takvih regresnih tužbi koje su još u toku su postupci koje RH vodi protiv bivšega MUP-ovog specijalca Mi­hajla Hrastova, osuđenoga zbog ratnog zločina nad zarobljenicima na Koran­skom mostu, i Vladimira Milankovića, ratnog ko­mandanta policije u Si­sku, osuđenog na osnovu komandne odgovornosti za zločine nad civilima u Sisku.